Przeterminowane faktury w podatku dochodowym
(art. 26i ustawy o PIT i art. 18f ustawy o CIT)
Nowe przepisy dotyczące przeterminowanych i niezapłaconych faktur dotyczą wierzytelności, których termin płatności przypada po 31 grudnia 2019 roku (bez znaczenia na datę ich powstania) i oznaczają korektę przychodów lub kosztów zarówno na gruncie ustawy o PIT i ustawy o CIT, przy czym korekta przychodu jest dobrowolna, a korekta kosztu ma charakter obowiązkowy.
Zgodnie z art. 18f ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych i odpowiednio art. 26i ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wierzyciel ma możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania o kwotę wierzytelności, jeżeli nie została uregulowana lub zbyta w ciągu 90 dni od dnia upływu jej terminu płatności wskazanego na fakturze lub w umowie. Dłużnik natomiast ma obowiązek doliczenia do podstawy opodatkowania kwoty zobowiązania, nieuregulowanego w terminie 90 dni od daty płatności (bez znaczenia pozostaje, czy dane zobowiązanie zostało ujęte w kosztach uzyskania przychodu).
Okres 90 dni liczy się począwszy od pierwszego dnia następującego po określonym na fakturze (rachunku) lub w umowie upływie terminu do uregulowania zobowiązania.
W przypadku, gdy po dokonaniu korekty podstawy opodatkowania należność zostanie uregulowana (zbyta) wierzyciel będzie miał obowiązek zwiększyć podstawę opodatkowania oraz zapłacić podatek w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana (zbyta). Dłużnik natomiast, w przypadku uregulowania zobowiązania, będzie miał prawo do korekty zwrotnej w rozliczeniu za okres, w którym zobowiązanie to zostanie uregulowane.
Strony transakcji nie mogą dowolnie ustalać terminów płatności. Maksymalne terminy płatności, których nie można przedłużać wynikają z ustawy z dnia 8 marca 2013 roku o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych
Ulga na złe długi w VAT
(art. 89a i art. 89b ustawy o VAT)
Wierzyciel ma prawo do skorygowania podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku nieuregulowanych wierzytelności, od których terminu płatności upłynęło 90 dni. Dokonanie korekty będzie możliwe w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90-ty dzień od terminu płatności wierzytelności, pod warunkiem jednak, że do dnia złożenia deklaracji, w której dokonuje się korekty, wierzytelność nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie. Wierzyciel może zrealizować przysługujące mu prawo do korekty w terminie późniejszym, jednak nie później niż w ciągu 2 lat, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność.
Dłużnik ma obowiązek skorygowania całości (lub części) uprzednio odliczonego podatku naliczonego wynikającego z faktury jeżeli nie ureguluje całości (lub części) należności w terminie 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Korekta powinna być dokonana w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90-ty dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze, czyli na bieżąco, bez konieczności „cofania” się do okresu rozliczeniowego, w którym pierwotnie podatek wynikający z niezapłaconej faktury został odliczony. W sytuacji uregulowania przez dłużnika należności (całości lub jej części) istnieje możliwość powrotnego dokonania korekty (w całości lub w części) mającej na celu zwiększenie podatku naliczonego.
W związku ze zmianami w zakresie rozliczania przeterminowanych faktur powstał obowiązek prowadzenia szczegółowej ewidencji płatności zobowiązań, oznaczania faktur przelewowych jako zapłaconych i dokonywania korekt zapisów księgowych oraz korekt VAT w przypadku nieregulowania płatności (przez Państwa i przez Państwa kontrahentów).